The North
Door: Derkiemans :D
Blijf op de hoogte en volg Derk
12 September 2010 | Nieuw Zeeland, Auckland
Kia Ora & Haere Mai,
het is zondag 12 september en ik ben weer teruggekomen waar het avontuur begon. Vanuit Auckland is hier het op 1 na laatste verslag over het backpacken van de kiwi’s.
Maandag 30 augustus:
ik moest vroeg opstaan om de bus te nemen naar de volgende plaats, Tongariro National Park village. Gelukkig zat ik in het hostel recht tegenover het treinstation dus ik hoefde niet eindeloos met mijn baggage te zeulen. We reden, na de stop in Palmerston North, door naar het noorden. Tijdens de rit schrok iedereen wakker toen een vrachtwagen in tegengestelde richting onze spiegel raakte. Het glas was gebroken, niet erg goed meer te gebruiken dus. Verder geen schade opgelopen.
Aangekomen in Turangi zijn we overgestapt op de bus naar National Park village. Een hele grappige busschauffeur bracht ons naar het hostel waar we gingen inchecken. Tijdens de busrit heb ik een spanjaard ontmoet, Pablo genaamd, en we hebben besloten de volgende dag een goede wandeling te maken. Helaas...de beste 1 daagse wandeling van NZ, The Tongariro Alpine Crossing, kon niet gewandeld worden ivm slechte weersomstandigheden. Gelukkig was er nog wel een heel bijzonder mooi pluspunt; het hostel was recht tegenover Mount Ngauruhoe (beter bekend als Mount Doom in de film triologie Lord Of The Rings). We hebben besloten de volgende dag een andere wandeling te maken die niet gevaarlijk was om te doen, dus ik zie je op dinsdag 31 augustus :)!
Dinsdag 31 augustus:
Pablo en ik stonden bijtijds op om de bus van 8 uur te hebben richting het park. Na een 15 minuten rijden kwamen we aan in het park waar we om 08:30 uur de Tama Lakes wandeling gingen starten. Deze is iets korter dan de crossing, zo'n 5 uur voor heen en weer. Ook dit was een mooie wandeling, maar het weer hielp niet mee. Het was winderig, koud en het regende nogal hard soms. Gelukkig had ik een goed jack gehuurd van een bedrijf, anders was ik bevroren. Toen we de oversteek maakte over een caddle, een open stuk hoog in de bergen tussen lower Tama lake en higher Tama lake, werden we bijna omver geblazen want windsnelheden van 70 km/h werden bereikt. Jaja...adventure! :) 's Middags om 16:00 uur werden we opgehaald met de shuttle en teruggebracht naar het hostel waar we lekker vroeg gegeten hebben en vooral gechilled. Niet dat 5 uur wandelen echt heel vermoeiend is normaal gesproken, maar het is NZ en het land heeft bergen die je moet beklimmen en dat hadden we dan ook gedaan die middag. Higher lake lag op zo'n 1200 meter boven de zeespiegel. Snapt u dat ik wilde relaxen?
Woensdag 1 september:
vandaag heb ik de bus genomen van Tongariro National Park village naar Taupo. Ik was hier al eerder geweest tijdens de rit met de familie Keip, dus ik wist wat ik kon doen daar. Uiteindelijk kwam ik er alleen maar voor mijn skydive. Van tevoren had ik al gekeken wat de weersomstandigheden waren en die waren voor woensdag en donderdag niet al te slecht, dus er bestond een kans dat ik kon skydiven. Ik kwam vandaag om 15:30 uur aan en er was iets te veel wind om te springen, dus dan maar de volgende ochtend. Ik moest de volgende chtend maar terugkomen om te informeren of er de mogelijkheid bestond om te skydiven. Ik ben deze middag naar het hostel gelopen, Rainbow lodge genaamd (zijn er mensen aanwezig die de naam wat bekend voorkomen?), en heb mijn Lonely Planet erbij gehaald om wat te lezen. Dit duurde niet lang voordat ik werd gevraagd te tafeltennissen. Tsja, ik moet toch even mijn kunsten vertonen dus ik heb dit niet geweigerd. Wel, in totaal heb ik 15 potjes gespeeld die avond en de volgende dag, ik heb er 13 gewonnen. It's me, the champion :)!! Verschillende mensen wilde mij uitdagen, want ze waren onder de indruk van mijn kunsten. Dank je oma, voor het leren spelen van het spelletje!!
Donderdag 2 september:
ik werd wakker en wist meteen wat ik wilde doen, uit het raam kijken naar de lucht. Damn...wolken, wolken & wolken all over the place. Nee he, dit ga je toch niet menen. Toch ben ik naar de I-site gegaan voor informatie maar het mocht niet baten. Het weer was te slecht dus geen sprongen vandaag.
Aangezien ik gisteren een meisje heb leren kennen in het hostel, heb ik me aan haar toegevoegd voor de wandeling naar de Huka Falls en de Aratiatia dam. Oke, ik had ze beiden al gezien, maar toch was het weer de moeite waard. Een lange wandeling heeft ons, door weer en wind, gebracht naar de Huka Falls en daarna de dam. De Huka Falls zijn voor NZ behoorlijk bekend als toeristen attractie, de dam iets minder maar ook deze 2e keer was het weer fantastisch om te zien dat binnen 10 minuten het water is gestegen wat uit de dam naar beneden komt tijdens de opening van bijna geen water tot een woeste rivier van 5 tot 8 meter diepte. Een feitje over de Huka Falls, er komt 200.000 liter water naar beneden per seconde en daarmee kan deze waterval in 1 minuut 5 olympische zwembaden vullen. Is niet nix he?
Het was ondertussen begonnen met flink te regenen, wederom…
Wat te denken van liften?? We hebben het gewoon gevraagd aan wat mensen die daar stonden te kijken en wat bleek…ze waren nederlands. Ze kwamen uit de achterhoek, Twente. Niet dat ze daar meer wonen, want 8 maanden geleden hebben ze Nederland verlaten en wonen nu in de buurt van Auckland. Dit gezin heeft ons afgezet in het centrum van Taupo, echt top.
Vrijdag 3 september:
shit, ook vandaag waren de wolken de baas over Taupo. Ik had alleen de ochtend want in de middag had ik de bus gereserveerd naar de volgende plaats; Mount Maunganui. Ik heb die ochtend maar gewoon wat gechilled en met andere backpackers gelult over van alles en nog wat, totdat ik om 15:00 uur afscheid van ze nam om de bus te halen. Een lange rit van totaal 7 ½ uur, incl. overstap en pauzes, bracht me naar Mount Maunganui. Hmmm...heb ik weer, de MacDonalds NAAST het hostel. Nou ja, ik heb toch mijn eigen eten, dus whatever...:)
Zaterdag 4 september:
vandaag ben ik een wandeling gaan maken over het strand naar de start van de klim op Mount Maunganui. Een heerlijke zonnige dag bracht me fantastische views over het plaatsje en de ernaast gelegen grotere plaats Tauranga. Ik heb de hele dag lekker gewandeld want de temperatuur liep op tot zo'n 20 graden en dit heb ik al lang niet meer gehad, dus heb ik heerlijk genoten van het lente weer.
Zondag 5 september, Maandag 6 september & Dinsdag 7 september:
op zondag heb ik vroeg de bus genomen van Mount Maunganui naar Tauranga, om daar na enkele uren weer te vertrekken naar Whitianga, onderdeel van de Coromandel Peninsula regio.
Maandag heb ik de bus genomen van Whitianga naar Coromandel town & dinsdag de bus naar de ferry om vervolgens met de ferry de oversteek te maken naar Auckland.
Hootepunten van deze 3 dagen: veel busritten, regen, hostel/vakantiepark helemaal voor mijzelf & een mega boring tijd. Kom niet naar de Coromandel Peninsula tijdens de winter met veel regen, in de zomer is het vast en zeker mooi!
Woensdag 8 september:
's Ochtends heb ik de bus genomen naar Paihia, om vervolgens Northland te bezichtigen. Onderdeel van Northland bezichtigen is bijvoorbeeld de 90-mile beach Cape Reinga tour. Bij aankomst in Paihia ben ik een tour bedrijf ingelopen om eens te informeren wat de mogelijkheden waren. Ik heb ervoor gekozen een 'goedkope' aanbieding te nemen en dat bestond uit de volgende dag Cape Reinga tour en vrijdag de dolphin cruise. Verder heb ik vandaag genoten van een heerlijke kop koffie en heb ik mijn plannen voor de 1000ste keer maar eens gewijzigd want eigenlijk wilde ik vanuit Auckland terug naar Taupo voor de skydive, maar het weer was niet goed. Trouwens, de dag nadat ik Taupo verliet, was het een stralende dag, heb ik weer!! :(
Donderdag 9 september:
wederom moest ik weer lekker vroeg op om de tour te starten naar Cape Reinga. Om 07:15 uur werden we opgehaald vanaf de I-site. De tourgide was wederom weer een hele leuke, aardige & grappige vent die ons van alles vertelde over Northland. Eerst reden we naar Cooper beach, om daar onze eerste koffiestop te hebben. Hier heb ik een heerlijk broodje gekocht met een heerlijk bakkie pleur wat ik goed kon gebruiken. In de bus zat nog een andere nederlandse jongen waarmee ik ook veel gekletst heb. Hij komt uit het oosten van het land, in de buurt van Arnhem. Na het koffieleuten zijn we doorgereden naar het Kauri forest. Kauri zijn gigantische bomen die sterk hout leveren waar zelfs o.a. huizen van gemaakt worden. Niet ongekend spectaculair meer voor me, maar was wel eventjes een leuke wandeling (in de regen wederom :()
Hierna zijn we doorgereden naar de vuurtoren, de top van NZ. De bewolking verdween langzaam aan en de zon kwam tevoorschijn. Temperatuur werd ook meteen iets aangenamer, erg chill. Ook sandboarding kwam eraan te pas na het bezichtigen van de vuurtoren. Hoge sanddunes naast het strand maakt het mogelijk met een board, waar je met je buik op ligt, naar beneden te roetsjen en dat is echt having fun! Super tof om te doen en ik ben dan ook 5x naar beneden gegaan. Na 5x ben je ook doodop, want de klim naar boven is wat het lastig maakt.
Hierna zijn we doorgereden via 90-mile beach naar een cafeetje waar we tea time hadden rond de klok van 15:00 uur. Daarna zijn we doorgereden naar Monganui om de bekende fish & chips te checken om vervolgens de tour af te sluiten en terug te rijden naar Paihia. Echt een super toffe tour, veel rijden met de bus maar absoluut de moeite waard :D
Vrijdag 10 september:
om 08:45 uur moest ik me melden op de wharf om met de dolphin cruise mee te gaan. Een heerlijk begin van de dag want de zon scheen volop. Een prima dag om op zee te gaan, en het was echt super leuk. We hebben veel dolfijnen gezien, 1 fur seal en prachtig mooi uitzicht in de Bay of Islands. We hadden ook nog eens extra geluk dat we door de Hole in the Rock konden varen want dit was voor het eerst mogelijk sinds de afgelopen 10 dagen. Normaal gesproken is de zee veel ruiger en is het niet mogelijk om er doorheen te varen, maar vandaag gelukkig wel.
Wat ik de rest van de dag heb gedaan? Daar maak ik een nieuw verhaal van! Dit wordt dus NZ laatste story met adrenaline tot 220 km/h ( hint)!
Zaterdag 11 september:
damn, de voorspelde regendag is uitgekomen. Hozen dat het deed, niet normaal. Alsof het de afgelopen 10 jaar niet geregend had ofzo. Anyway, om 10:00 uur uitgecheckt, een kop koffie gehaald bij een leuk lunchcafe om de hoek en daarna het cadeautje voor de familie Keip voorbereid om het alsnog te verzenden, want ik was te druk bezig met mijn plannen dat ik vergeten was een leuk cadeautje voor ze te fixen als dank. De rest van de dag achter internet gezeten en met de bus teruggereden naar Auckland.
Zondag 12 september:
de laatste dag in NZ. Toen ik klaar was met douchen, aankleden en ontbijten was het weer nog een beetje zo zo. Dit heeft zich de hele dag voortgezet. Bewolking en perioden van zon wisselden elkaar af. Ik heb mijn laatste voorbereidingen getroffen voor mijn vlucht terug naar Sydney, OZ. Het cadeautje voor familie Keip compleet gemaakt en is nu gereed voor verzending. Dit moet alleen vanuit Sydney gebeuren want postkantoren zijn gesloten op zondag. Ik had eigenlijk verwacht dat deze wel open zouden zijn in de ochtend want Auckland is een grote stad, maar het blijkt niet zo te zijn. Vanavond vroeg naar bed, misschien nog een poging wagen voor de biljart competitie en vannacht gaat om 03:15 uur de wekker want de bus gaat om 04:00 uur.
Ik wil iedereen bedanken die mijn verhalen heeft gelezen en mij via deze weg gevolgd heeft door Nieuw Zeeland. Nieuw Zeeland, een land met ongekende views, een prachtige cultuur en vriendelijke mensen, is een vakantiebestemming van klasse. Lees ook nog even mijn laatste verhaal en daarna nodig ik jullie uit om mee te vliegen naar Fiji (begrijp me niet verkeerd: mijn verhaal erover).
From the biggest city of New Zealand, city of sailing Auckland…
E Noho Ra!
het is zondag 12 september en ik ben weer teruggekomen waar het avontuur begon. Vanuit Auckland is hier het op 1 na laatste verslag over het backpacken van de kiwi’s.
Maandag 30 augustus:
ik moest vroeg opstaan om de bus te nemen naar de volgende plaats, Tongariro National Park village. Gelukkig zat ik in het hostel recht tegenover het treinstation dus ik hoefde niet eindeloos met mijn baggage te zeulen. We reden, na de stop in Palmerston North, door naar het noorden. Tijdens de rit schrok iedereen wakker toen een vrachtwagen in tegengestelde richting onze spiegel raakte. Het glas was gebroken, niet erg goed meer te gebruiken dus. Verder geen schade opgelopen.
Aangekomen in Turangi zijn we overgestapt op de bus naar National Park village. Een hele grappige busschauffeur bracht ons naar het hostel waar we gingen inchecken. Tijdens de busrit heb ik een spanjaard ontmoet, Pablo genaamd, en we hebben besloten de volgende dag een goede wandeling te maken. Helaas...de beste 1 daagse wandeling van NZ, The Tongariro Alpine Crossing, kon niet gewandeld worden ivm slechte weersomstandigheden. Gelukkig was er nog wel een heel bijzonder mooi pluspunt; het hostel was recht tegenover Mount Ngauruhoe (beter bekend als Mount Doom in de film triologie Lord Of The Rings). We hebben besloten de volgende dag een andere wandeling te maken die niet gevaarlijk was om te doen, dus ik zie je op dinsdag 31 augustus :)!
Dinsdag 31 augustus:
Pablo en ik stonden bijtijds op om de bus van 8 uur te hebben richting het park. Na een 15 minuten rijden kwamen we aan in het park waar we om 08:30 uur de Tama Lakes wandeling gingen starten. Deze is iets korter dan de crossing, zo'n 5 uur voor heen en weer. Ook dit was een mooie wandeling, maar het weer hielp niet mee. Het was winderig, koud en het regende nogal hard soms. Gelukkig had ik een goed jack gehuurd van een bedrijf, anders was ik bevroren. Toen we de oversteek maakte over een caddle, een open stuk hoog in de bergen tussen lower Tama lake en higher Tama lake, werden we bijna omver geblazen want windsnelheden van 70 km/h werden bereikt. Jaja...adventure! :) 's Middags om 16:00 uur werden we opgehaald met de shuttle en teruggebracht naar het hostel waar we lekker vroeg gegeten hebben en vooral gechilled. Niet dat 5 uur wandelen echt heel vermoeiend is normaal gesproken, maar het is NZ en het land heeft bergen die je moet beklimmen en dat hadden we dan ook gedaan die middag. Higher lake lag op zo'n 1200 meter boven de zeespiegel. Snapt u dat ik wilde relaxen?
Woensdag 1 september:
vandaag heb ik de bus genomen van Tongariro National Park village naar Taupo. Ik was hier al eerder geweest tijdens de rit met de familie Keip, dus ik wist wat ik kon doen daar. Uiteindelijk kwam ik er alleen maar voor mijn skydive. Van tevoren had ik al gekeken wat de weersomstandigheden waren en die waren voor woensdag en donderdag niet al te slecht, dus er bestond een kans dat ik kon skydiven. Ik kwam vandaag om 15:30 uur aan en er was iets te veel wind om te springen, dus dan maar de volgende ochtend. Ik moest de volgende chtend maar terugkomen om te informeren of er de mogelijkheid bestond om te skydiven. Ik ben deze middag naar het hostel gelopen, Rainbow lodge genaamd (zijn er mensen aanwezig die de naam wat bekend voorkomen?), en heb mijn Lonely Planet erbij gehaald om wat te lezen. Dit duurde niet lang voordat ik werd gevraagd te tafeltennissen. Tsja, ik moet toch even mijn kunsten vertonen dus ik heb dit niet geweigerd. Wel, in totaal heb ik 15 potjes gespeeld die avond en de volgende dag, ik heb er 13 gewonnen. It's me, the champion :)!! Verschillende mensen wilde mij uitdagen, want ze waren onder de indruk van mijn kunsten. Dank je oma, voor het leren spelen van het spelletje!!
Donderdag 2 september:
ik werd wakker en wist meteen wat ik wilde doen, uit het raam kijken naar de lucht. Damn...wolken, wolken & wolken all over the place. Nee he, dit ga je toch niet menen. Toch ben ik naar de I-site gegaan voor informatie maar het mocht niet baten. Het weer was te slecht dus geen sprongen vandaag.
Aangezien ik gisteren een meisje heb leren kennen in het hostel, heb ik me aan haar toegevoegd voor de wandeling naar de Huka Falls en de Aratiatia dam. Oke, ik had ze beiden al gezien, maar toch was het weer de moeite waard. Een lange wandeling heeft ons, door weer en wind, gebracht naar de Huka Falls en daarna de dam. De Huka Falls zijn voor NZ behoorlijk bekend als toeristen attractie, de dam iets minder maar ook deze 2e keer was het weer fantastisch om te zien dat binnen 10 minuten het water is gestegen wat uit de dam naar beneden komt tijdens de opening van bijna geen water tot een woeste rivier van 5 tot 8 meter diepte. Een feitje over de Huka Falls, er komt 200.000 liter water naar beneden per seconde en daarmee kan deze waterval in 1 minuut 5 olympische zwembaden vullen. Is niet nix he?
Het was ondertussen begonnen met flink te regenen, wederom…
Wat te denken van liften?? We hebben het gewoon gevraagd aan wat mensen die daar stonden te kijken en wat bleek…ze waren nederlands. Ze kwamen uit de achterhoek, Twente. Niet dat ze daar meer wonen, want 8 maanden geleden hebben ze Nederland verlaten en wonen nu in de buurt van Auckland. Dit gezin heeft ons afgezet in het centrum van Taupo, echt top.
Vrijdag 3 september:
shit, ook vandaag waren de wolken de baas over Taupo. Ik had alleen de ochtend want in de middag had ik de bus gereserveerd naar de volgende plaats; Mount Maunganui. Ik heb die ochtend maar gewoon wat gechilled en met andere backpackers gelult over van alles en nog wat, totdat ik om 15:00 uur afscheid van ze nam om de bus te halen. Een lange rit van totaal 7 ½ uur, incl. overstap en pauzes, bracht me naar Mount Maunganui. Hmmm...heb ik weer, de MacDonalds NAAST het hostel. Nou ja, ik heb toch mijn eigen eten, dus whatever...:)
Zaterdag 4 september:
vandaag ben ik een wandeling gaan maken over het strand naar de start van de klim op Mount Maunganui. Een heerlijke zonnige dag bracht me fantastische views over het plaatsje en de ernaast gelegen grotere plaats Tauranga. Ik heb de hele dag lekker gewandeld want de temperatuur liep op tot zo'n 20 graden en dit heb ik al lang niet meer gehad, dus heb ik heerlijk genoten van het lente weer.
Zondag 5 september, Maandag 6 september & Dinsdag 7 september:
op zondag heb ik vroeg de bus genomen van Mount Maunganui naar Tauranga, om daar na enkele uren weer te vertrekken naar Whitianga, onderdeel van de Coromandel Peninsula regio.
Maandag heb ik de bus genomen van Whitianga naar Coromandel town & dinsdag de bus naar de ferry om vervolgens met de ferry de oversteek te maken naar Auckland.
Hootepunten van deze 3 dagen: veel busritten, regen, hostel/vakantiepark helemaal voor mijzelf & een mega boring tijd. Kom niet naar de Coromandel Peninsula tijdens de winter met veel regen, in de zomer is het vast en zeker mooi!
Woensdag 8 september:
's Ochtends heb ik de bus genomen naar Paihia, om vervolgens Northland te bezichtigen. Onderdeel van Northland bezichtigen is bijvoorbeeld de 90-mile beach Cape Reinga tour. Bij aankomst in Paihia ben ik een tour bedrijf ingelopen om eens te informeren wat de mogelijkheden waren. Ik heb ervoor gekozen een 'goedkope' aanbieding te nemen en dat bestond uit de volgende dag Cape Reinga tour en vrijdag de dolphin cruise. Verder heb ik vandaag genoten van een heerlijke kop koffie en heb ik mijn plannen voor de 1000ste keer maar eens gewijzigd want eigenlijk wilde ik vanuit Auckland terug naar Taupo voor de skydive, maar het weer was niet goed. Trouwens, de dag nadat ik Taupo verliet, was het een stralende dag, heb ik weer!! :(
Donderdag 9 september:
wederom moest ik weer lekker vroeg op om de tour te starten naar Cape Reinga. Om 07:15 uur werden we opgehaald vanaf de I-site. De tourgide was wederom weer een hele leuke, aardige & grappige vent die ons van alles vertelde over Northland. Eerst reden we naar Cooper beach, om daar onze eerste koffiestop te hebben. Hier heb ik een heerlijk broodje gekocht met een heerlijk bakkie pleur wat ik goed kon gebruiken. In de bus zat nog een andere nederlandse jongen waarmee ik ook veel gekletst heb. Hij komt uit het oosten van het land, in de buurt van Arnhem. Na het koffieleuten zijn we doorgereden naar het Kauri forest. Kauri zijn gigantische bomen die sterk hout leveren waar zelfs o.a. huizen van gemaakt worden. Niet ongekend spectaculair meer voor me, maar was wel eventjes een leuke wandeling (in de regen wederom :()
Hierna zijn we doorgereden naar de vuurtoren, de top van NZ. De bewolking verdween langzaam aan en de zon kwam tevoorschijn. Temperatuur werd ook meteen iets aangenamer, erg chill. Ook sandboarding kwam eraan te pas na het bezichtigen van de vuurtoren. Hoge sanddunes naast het strand maakt het mogelijk met een board, waar je met je buik op ligt, naar beneden te roetsjen en dat is echt having fun! Super tof om te doen en ik ben dan ook 5x naar beneden gegaan. Na 5x ben je ook doodop, want de klim naar boven is wat het lastig maakt.
Hierna zijn we doorgereden via 90-mile beach naar een cafeetje waar we tea time hadden rond de klok van 15:00 uur. Daarna zijn we doorgereden naar Monganui om de bekende fish & chips te checken om vervolgens de tour af te sluiten en terug te rijden naar Paihia. Echt een super toffe tour, veel rijden met de bus maar absoluut de moeite waard :D
Vrijdag 10 september:
om 08:45 uur moest ik me melden op de wharf om met de dolphin cruise mee te gaan. Een heerlijk begin van de dag want de zon scheen volop. Een prima dag om op zee te gaan, en het was echt super leuk. We hebben veel dolfijnen gezien, 1 fur seal en prachtig mooi uitzicht in de Bay of Islands. We hadden ook nog eens extra geluk dat we door de Hole in the Rock konden varen want dit was voor het eerst mogelijk sinds de afgelopen 10 dagen. Normaal gesproken is de zee veel ruiger en is het niet mogelijk om er doorheen te varen, maar vandaag gelukkig wel.
Wat ik de rest van de dag heb gedaan? Daar maak ik een nieuw verhaal van! Dit wordt dus NZ laatste story met adrenaline tot 220 km/h ( hint)!
Zaterdag 11 september:
damn, de voorspelde regendag is uitgekomen. Hozen dat het deed, niet normaal. Alsof het de afgelopen 10 jaar niet geregend had ofzo. Anyway, om 10:00 uur uitgecheckt, een kop koffie gehaald bij een leuk lunchcafe om de hoek en daarna het cadeautje voor de familie Keip voorbereid om het alsnog te verzenden, want ik was te druk bezig met mijn plannen dat ik vergeten was een leuk cadeautje voor ze te fixen als dank. De rest van de dag achter internet gezeten en met de bus teruggereden naar Auckland.
Zondag 12 september:
de laatste dag in NZ. Toen ik klaar was met douchen, aankleden en ontbijten was het weer nog een beetje zo zo. Dit heeft zich de hele dag voortgezet. Bewolking en perioden van zon wisselden elkaar af. Ik heb mijn laatste voorbereidingen getroffen voor mijn vlucht terug naar Sydney, OZ. Het cadeautje voor familie Keip compleet gemaakt en is nu gereed voor verzending. Dit moet alleen vanuit Sydney gebeuren want postkantoren zijn gesloten op zondag. Ik had eigenlijk verwacht dat deze wel open zouden zijn in de ochtend want Auckland is een grote stad, maar het blijkt niet zo te zijn. Vanavond vroeg naar bed, misschien nog een poging wagen voor de biljart competitie en vannacht gaat om 03:15 uur de wekker want de bus gaat om 04:00 uur.
Ik wil iedereen bedanken die mijn verhalen heeft gelezen en mij via deze weg gevolgd heeft door Nieuw Zeeland. Nieuw Zeeland, een land met ongekende views, een prachtige cultuur en vriendelijke mensen, is een vakantiebestemming van klasse. Lees ook nog even mijn laatste verhaal en daarna nodig ik jullie uit om mee te vliegen naar Fiji (begrijp me niet verkeerd: mijn verhaal erover).
From the biggest city of New Zealand, city of sailing Auckland…
E Noho Ra!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
