The Great Ocean Road :D

G'day again!

Ik ben maar meteen gestart met mijn volgende blog over de Great Ocean Road (GOR vanaf nu te noemen) :D

Als je Melbourne verlaat, rijd je eerst nog een stukje door over de Princess Highway die gestart was in Sydney en jou via de kust naar Melbourne brengt. Het wordt al snel duidelijk wanneer je aan de GOR begint. Het lijkt maar een simpele entree, maar iedereen die het houten bordje zelf in Australië heeft zien hangen onder een houten, rechthoekige boog weet dat dit in het echt fenomenaal te noemen is.
Alle volgende genoemde plaatsen zijn niet super spectaculair en hier hebben we eigenlijk alleen maar gecampeerd. Als er echt meer over te vertellen is, schrijf ik het erbij. Als eerste kom je in Geelong, gevolgd door Torquay. Dit dorpje staat bekend om de vele surfers. Het weer was nog niet super te noemen, maar er lag in ieder geval een surfklasje in het water te oefenen. Verder zie je veel kleine winkeltjes die surfspullen verkopen en natuurlijk zoals overal veel souvenirs. Als je doorrijdt, kom je door Anglesea, Aireys Inlet, gevolgd door Lorne, waar we de 2de overnachting hadden. Hierna rijd je door verschijdene kleine plaatsjes naar Apollo Bay, een weg langs prachtige regenwouden en watervallen (met als hoogtepunt de Erskine Waterfalls...google dit maar!), waar het weer tijd werd om te overnachten. De beheerder vertelde ons dat we tijdens zonsondergang een heel mooi uitzicht hadden over Apollo Bay als we de berg opgingen direct achter dit dorpje gelegen. Dit hebben we dan ook meteen gedaan en het was inderdaad de moeite waard. Ik heb dan ook besloten om de volgende dag meteen ook de zonsopgang mee te willen maken, maar de meiden sliepen in de auto en wilde niet mee, dus ik ben maar zelf om 5:30 am opgestaan en heb de zonsopgang beneden op het strand meegemaakt. Ik had achteraf toch liever nog wat geslapen.
De volgende dag zijn we doorgereden naar Cape Otway. Hier is geen hol te beleven, behalve de vuurtoren. Er was ons op de camping van Apollo Bay verteld dat je op de weg erheen goed in de bomen moet gluren ivm de koala's die je kunt spotten. We hebben dan ook lekker veel kiekjes geschoten! Aangekomen bij de vuurtoren, bleek dat de entree AUS $16,- bedroeg. We hebben de toren dan ook niet gezien!
We zijn maar doorgereden naar de volgende plaats; Lavers Hill genaamd.
Hierna volgde Princetown en Port Campbell, we hebben express die dag The Twelve Apostles overgeslagen omdat we hoorden dat de volgende dag zonovergoten zou worden. We zijn alleen 's avonds teruggekomen voor de sunset bij The Twelve Apostles, die vanwege enkele wolken niet fenomenaal te noemen was maar wel zeker de moeite waard :D
De volgende ochtend zijn we dan ook vroeg weer opgestaan om in de kou de sunrise mee te maken. Vanwege de onbewolkte dag was dit werkelijk waar WEL fenomenaal te noemen. De donkere lucht van de nacht transformeerde in een rood, oranje en vervolgens gele lucht die uiteindelijk bij strak lichtblauw eindigde. De 7 grote rotsen (die andere 5 zijn door de natuur verwoest) kwamen in donker licht tevoorschijn. Vele mensen verlaten om ongeveer 8 uur weer de plaats waar iedereen zo'n 100 foto's schiet. Maar wij niet, er werd door een australisch stel verteld dat als je nog een uurtje wacht de toppen van de Apostles goud ziet kleuren. We zijn dan ook nog lekker gebleven. De temperatuur steeg, om 6:30 uur kwamen we namelijk aan en toen was het ijskoud, en het uitzicht werd oogverblindend. Na 3,5 uur hebben we de plaats verlaten om terug te gaan naar de camping. Dit tochtje 's ochtends heb ik ook alleen met Semiha (voor mij Sem) gedaan omdat Jet (Henriëtte dus) niet wilde met bewolking. Het was bewolkt bij de camping, dus daarom hebben we haar niet wakker gemaakt.
Teruggekomen bij de camping hebben we ontbeten, uitgecheckt en wederom teruggegaan naar The Twelve Apostles want Jet had ze nog steeds niet gezien. Ondertussen was het dan ook al 11:00 uur.
Naast de aangelegen uitkijkpost van The Twelve Apostles was een helikopter basis. Ik heb dan ook met iemand anders die ook alleen was (met een tocht moeten er minstens 2 mee en ik was de enige die wilde) de tocht gemaakt die tot de London Bridge gaat. AUS $150,- aub. Maar ja, dan heb je ook wat! Eigenlijk koste dit geintje AUS $130,- maar hij bood aan om voor AUS $20,- de gehele tocht lager te vliegen dan normaal wat betekend dat je een nog mooier beeld hebt. Wat een beleving zeg!! Met een strakblauwe lucht, een heerlijk zonnetje op je knar en parelblauw, -groen water onder de heli is dit een belevenis die je nooit meer zult vergeten!! Ook dit filmpje is meerdere malen door mijzelf terugbekeken!
Na dit zijn we doorgereden naar Loch Ard Gorge, waar je ook een paar foto's van moet maken. Ach, het lijkt allemaal wel veel op elkaar maar toch is deze plaats adembenemend te noemen door de strakblauwe golven die zich kapot kaatsen tegen de hoge rotsen.
Hierna reden we wederom weer terug naar Port Campbell, om vervolgens na een lunch weer de reis voort te zetten. Eerstvolgende plaats is Warrnambool, gevolgd door Port Fairy, waar we overnacht hebben. De volgende dag zijn we weggereden het binnenland in waar de GOR doorgaat. Na wederom een overnachting gemaakt te hebben in Dunkeld, reden we door naar Keith, wat een lange reis was omdat we dit via het Grampians National Park deden. We hebben hier helaas niet veel van gezien omdat we een beetje moesten haasten want de auto moest na 3 dagen alweer teruggebracht worden in Adelaide. Maar door er snel doorheen te reiden is ook wel heel erg mooi hoor, dus we zijn niet vreselijk teleurgesteld. In het noorden ligt het plaatsje Halls Gap, middenin het National Park, waar we wat gelunched hebben. Daarna dus doorgereden via Horsham, Dimboola, Nhill en Bordertown waar we 's avonds aankwamen. Hier wilde we overnachten maar het was volgeboekt. De werkneemster heeft ons naar Keith verwezen wat op een half uurtje reiden te vinden is. Na een kort telefoontje door de receptioniste hoorden we dat er plek was dus zijn we nog maar even doorgegaan. De volgende dag zijn we naar Tailem Bend gereden. Dit was op een zondag en alles was dicht. Het was een zeer klein, maar schattig dorpje en het informatie centrum heeft ons doorgestuurd naar Tailem Town, wat erg leuk was bezocht te hebben. Je gaat namelijk terug naar het begin van de 20ste eeuw. :P
Daarna zijn we de volgende dag doorgereden naar Victor Harbor, wat een heel leuk plaatsje is. We hebben dan ook een extra nacht geboekt omdat het zeer de moeite waard was om daar 1 dag te blijven. 's Middags hebben we op een berg gezeten en toen hebben we besloten 's avonds met dat uitzicht en zonsondergang ons eten te nuttigen. We reden dan ook om een uur of 7 erheen. Het was de laatste dag dat we de auto hadden en wat overkomt ons; de altenator begeeft het. Voor de mensen die niet weten wat er gebeurt als deze te weinig energie geeft, je motor stopt met draaien! We kregen hem dan ook niet meer aan en een ANWB figuur die we gebeld hebben, heeft hem 's avonds meegenomen en de volgende ochtend konden we hem weer ophalen. Daar ging onze fantastische maaltijd op de berg.

Goed, we hadden nog steeds niet gegeten en kwamen pas om 10 uur terug op de camping. 1 van de meiden was daar gebleven na het telefoongesprek en heeft wat eten voorbereid. We hebben dan ook in raptempo het eten gemaakt, gegeten en zijn lekker naar bed gegaan.

De volgende ochtend de auto opgehaald en doorgereden naar Adelaide. We moesten overigens eerst accoord vragen aan de verhuurder van de auto en die hebben meteen aangeboden om de auto 1 dag langer te mogen hebben, zonder te betalen natuurlijk omdat we zogenaamd 1 dag zonder auto zaten. Chill!!!

Nu ben je als lezer weer een beetje op de hoogte en zal snel mijn verhaal schrijven over Adelaide, want ook daar ben ik nu voorbij.

Cheers mates!!