Bonita Nicaragua
Door: Derk Trip
Blijf op de hoogte en volg Derk
12 Februari 2014 | Nicaragua, Granada
Buenos tardes,
ik verlaat Costa Rica met de bus en rijd naar de noord grens bij Beña Blanca. Een stempel in het paspoort rijker en hoppa...
Bienvenidos de la Nicaragua!
Bij de douane, in de rij, kom ik in gesprek met 4 jongens uit Alaska en een Canadees. Er moet vervoer geregeld worden vanaf de grens naar mijn volgende bestemming San Juan del Sur, tevens ook de bestemming van deze gasten. We besluiten 2 taxi's te fixen omdat dit de snelste en makkelijkste manier is om in San Juan te komen. Deze kustplaats bied genoeg rust en vertier. Naast flink uitgaan zijn er ook goede golven voor het surfen, dit wel bij de nabij gelegen stranden. Ik ging natuurlijk voor het chillen. Daar aangekomen hadden de jongens uitgezocht te overnachten bij een hostel zo'n 1,5 km buiten het centrum en de zee. Toen we hoorden dat we vanaf de weg 1 km de heuvel op moesten, besloten we naar het centrum gereden te worden om daar iets te vinden want dit ging hem niet worden. Een prima oplossing. We verbleven in Casa Oro (gouden huis) en hadden daar onze privé kamer. Ik sliep in de kamer met 3 jongens uit Alaska (de 4e was hem gepeerd naar Managua...beetje rare gozer maar dat vond de groep ook!) en de Canadees bleef wel in het hostel op de heuvel.
Ik had geld nodig en mijn pas werkte niet bij de grens. Dat vond ik nogal vervelend dus ben als de sodemieter naar een de bank in San Juan gegaan. Ook daar kon niemand mij helpen, totdat ik de conclusie had getrokken dat LaFice (de bank van Nicaragua) geen mastercard accepteerd. Ik werd geïnformeerd door een engels sprekende vrouw in de rij dat ik naar de BAC bank moest, want daar kon ik wel terecht met mijn kaart. En gelukkig...problem solved.
Met een gerust hart ben ik naar het strand gegaan en heb ik bij een restaurantje mijn hartslag gekalmeerd met een Corona biertje. Met een fantastische zonsondergang kon mijn avond niet verkeerd aflopen. Ik kreeg toch ook wel een beetje trek dus ik heb ook maar even een visje gegeten. Best lekker, niet top.
Volgende dag bijtijds opgestaan, her en der fotootjes gemaakt en geïnformeerd of ik naar het Jezus beeld kon lopen op de top van de berg. Het zou een 30 minuutjes kosten vanaf het hostel. Ik maakte er voor mijzelf 60 minuten van (inclusief verkeerd lopen), en ik had het bij het juiste eind. Boven aangekomen, flinke steile klim, werd ik wel beloond met fantastisch uitzicht over de baai. Benieuwd in filmmateriaal hoe het eruit ziet? Kijk de aflevering van 3 op reis terug van afgelopen zondag 9 feb waarin Katja Schuurman naar San Juan del Sur gaat en daarna Isla Ometepe. De rest van de dag lekker chill aan gedaan en met een ontmoette backpacker wat biertjes gedronken.
De volgende dag doorgereden met de taxi naar de plaats gelegen aan de Pan American Highway waar bussen vertrokken in de richting van het noorden. Granada-Managua-Léon. Naar dit laatst genoemde plaatsje ben ik gegaan om mijn weg na 2 dagen te vervolgen naar Granada waar ik de laatste dagen zou vertoeven.
Maar eerst Léon. Deze plaats met een rijke geschiedenis is groots favoriet onder de toeristen. Fantastisch oude kerken, waarvan er 1 de grootste is van Centraal Amerika, en vulkanisch landschap maken Léon tot een super bestemming bij uitstek. Daar op het busstation aangekomen had ik immers nog de hele dag voor me, 't was pas net middag. Met de fietstaxi ben ik naar een hostel gebracht die mijn chauffeur aanraadde...Kolibrie genaamd. Per toeval kwam ik in gesprek met een nederlander en hij bleek de eigenaar te zijn van dit hostel. Ik ben op aanraden van hem een bepaalde wandelroute afgelopen en vond dit meer dan de moeite waard. Met een fantastische zonsondergang gloed op de kerken heb ik super foto's kunnen maken. Ik ben apetrots! ;-)
Eigenlijk had ik de volgende dag op tour willen gaan maar er was te weinig animo waardoor de kosten te hoog werden om te gaan en de 2e tour die ik in gedachten had vertrok niet omdat daar minstens 4 personen voor nodig waren...ook niet bij elkaar kunnen sprokkelen. Ik heb me nog maar eens een dagje rondgeleid in het centrum want buiten wat tours kun je er verder niet zoveel doen. Strand had ik niet zoveel zin in maar ik vond het wel prima. En ineens was daar Albert die mij vertelde dat de volgende dag de tour doorging. Volcano Boarding op Cerro Negro. Eigenlijk wilde ik de volgende dag pleite maar ja, ik heb mijn schema maar gewoon aangepast. Dan maar eerst de tour 's ochtends en 's middags rond 14 uur door naar Granada.
De tour was echt super gaaf. Door het Nicaraguaanse binnenland gereden met een busje naar de berg. Daar aangekomen de spullen bij elkaar geraapt en in zo'n 45 minuten met de groep naar boven gelopen. Schitterend uitzicht met vele kleuren in het landschap. Cerro Negro is zwart (Negro), aan de achterkant een open vulkaan met geelsteen, omringd door bomen volop in bloei en dor gras. Awesome...WAUW!
Toen in ons pakkie gehesen en met een board de 500 meter hoge berg afgegleden. Super fun! Met flinke snelheid ben ik naar beneden gegaan, zo'n 50 km/h heb ik wel gehaald. Maar er kunnen makkelijk snelheden van 75 km/h gehaald worden, ik deed wat rustiger aan... Tijdens de tour vertelde de guide dat de vulkaan tour die avond ook door zou gaan, zeker weten! Change of plans!!!! Ik ga mee! YES!
Telica Twilight was de 2e tour die dag en begon ongeveer een uur na terugkomst van de 1e tour. Snel weer in het hostel inchecken, lunch halen + benodigdheden voor de tour en batterij opladen van de camera want die was bijna leeg. Ik moet natuurlijk wel de lava fotograferen en de zonsondergang enzo....
Met totaal 13 man op tour geweest en het was echt gaaf. De rit erheen was veel geschud want je gaat met een 4-WD over paden waar de boomstronken flink boven het pad uitkomen maar dit maakte het avontuur extra mooi en groter. Boven aangekomen hebben we het laatste stuk natuurlijk moeten lopen (anders is er ook geen moer aan). Op naar de krater met een super zonsondergang. Helaas iets wat bewolkt, maar toch erg mooi. Daarna doorgewandeld naar de top van de krater om lava te zien. Met mijn statief ben ik eens goed te werk gegaan en heb er best wel wat moois van kunnen maken. Kan beter maar ik ben niet ontevreden. Hierna zijn we weer naar beneden gelopen en met de auto's teruggegaan naar het hostel. Hele mooie tour, aanrader.
Nog 1,5 dag te gaan na aankomst de volgende dag in Granada, HET vakantie spotje van Nicaragua door de fantastische Cathedral (het pareltje van Granada) die eindeloos vaak gefotografeerd wordt. Ik deed daar natuurlijk met hart en ziel aan mee en heb ook best wel wat ervan kunnen maken. De tijd die ik hier heb besteed ben ik lekker gaan rondwandelen, heb ik genoten van de rust en het heerlijke Nicaraguaanse leven wat je ontstressed van zaken die zich hier in Nederland afspelen. Granada is inderdaad een mooi hoogtepunt en een super afsluiting voor deze vakantie.
Ik wil bij deze iedereen super bedanken voor het volgen van de verhalen. Ik ben voorlopig nog niet klaar met reizen en mijn volgende 'ding' is alweer geboekt. 20 mei vertrek ik voor 11 dagen naar 'THE BIG APPLE' New York! Ik zal tegen die tijd weer nieuwe blogs schrijven. See ya @ the States!
Hasta luego
PS, alleen voor de formaliteit staat er dat dit verhaal vanuit Granada komt. Ik ben ondertussen sinds 8 feb weer veilig op nederlandse bodem. Nu komt er ook een nicaraguaanse vlag op deze site te staan...vandaar.
ik verlaat Costa Rica met de bus en rijd naar de noord grens bij Beña Blanca. Een stempel in het paspoort rijker en hoppa...
Bienvenidos de la Nicaragua!
Bij de douane, in de rij, kom ik in gesprek met 4 jongens uit Alaska en een Canadees. Er moet vervoer geregeld worden vanaf de grens naar mijn volgende bestemming San Juan del Sur, tevens ook de bestemming van deze gasten. We besluiten 2 taxi's te fixen omdat dit de snelste en makkelijkste manier is om in San Juan te komen. Deze kustplaats bied genoeg rust en vertier. Naast flink uitgaan zijn er ook goede golven voor het surfen, dit wel bij de nabij gelegen stranden. Ik ging natuurlijk voor het chillen. Daar aangekomen hadden de jongens uitgezocht te overnachten bij een hostel zo'n 1,5 km buiten het centrum en de zee. Toen we hoorden dat we vanaf de weg 1 km de heuvel op moesten, besloten we naar het centrum gereden te worden om daar iets te vinden want dit ging hem niet worden. Een prima oplossing. We verbleven in Casa Oro (gouden huis) en hadden daar onze privé kamer. Ik sliep in de kamer met 3 jongens uit Alaska (de 4e was hem gepeerd naar Managua...beetje rare gozer maar dat vond de groep ook!) en de Canadees bleef wel in het hostel op de heuvel.
Ik had geld nodig en mijn pas werkte niet bij de grens. Dat vond ik nogal vervelend dus ben als de sodemieter naar een de bank in San Juan gegaan. Ook daar kon niemand mij helpen, totdat ik de conclusie had getrokken dat LaFice (de bank van Nicaragua) geen mastercard accepteerd. Ik werd geïnformeerd door een engels sprekende vrouw in de rij dat ik naar de BAC bank moest, want daar kon ik wel terecht met mijn kaart. En gelukkig...problem solved.
Met een gerust hart ben ik naar het strand gegaan en heb ik bij een restaurantje mijn hartslag gekalmeerd met een Corona biertje. Met een fantastische zonsondergang kon mijn avond niet verkeerd aflopen. Ik kreeg toch ook wel een beetje trek dus ik heb ook maar even een visje gegeten. Best lekker, niet top.
Volgende dag bijtijds opgestaan, her en der fotootjes gemaakt en geïnformeerd of ik naar het Jezus beeld kon lopen op de top van de berg. Het zou een 30 minuutjes kosten vanaf het hostel. Ik maakte er voor mijzelf 60 minuten van (inclusief verkeerd lopen), en ik had het bij het juiste eind. Boven aangekomen, flinke steile klim, werd ik wel beloond met fantastisch uitzicht over de baai. Benieuwd in filmmateriaal hoe het eruit ziet? Kijk de aflevering van 3 op reis terug van afgelopen zondag 9 feb waarin Katja Schuurman naar San Juan del Sur gaat en daarna Isla Ometepe. De rest van de dag lekker chill aan gedaan en met een ontmoette backpacker wat biertjes gedronken.
De volgende dag doorgereden met de taxi naar de plaats gelegen aan de Pan American Highway waar bussen vertrokken in de richting van het noorden. Granada-Managua-Léon. Naar dit laatst genoemde plaatsje ben ik gegaan om mijn weg na 2 dagen te vervolgen naar Granada waar ik de laatste dagen zou vertoeven.
Maar eerst Léon. Deze plaats met een rijke geschiedenis is groots favoriet onder de toeristen. Fantastisch oude kerken, waarvan er 1 de grootste is van Centraal Amerika, en vulkanisch landschap maken Léon tot een super bestemming bij uitstek. Daar op het busstation aangekomen had ik immers nog de hele dag voor me, 't was pas net middag. Met de fietstaxi ben ik naar een hostel gebracht die mijn chauffeur aanraadde...Kolibrie genaamd. Per toeval kwam ik in gesprek met een nederlander en hij bleek de eigenaar te zijn van dit hostel. Ik ben op aanraden van hem een bepaalde wandelroute afgelopen en vond dit meer dan de moeite waard. Met een fantastische zonsondergang gloed op de kerken heb ik super foto's kunnen maken. Ik ben apetrots! ;-)
Eigenlijk had ik de volgende dag op tour willen gaan maar er was te weinig animo waardoor de kosten te hoog werden om te gaan en de 2e tour die ik in gedachten had vertrok niet omdat daar minstens 4 personen voor nodig waren...ook niet bij elkaar kunnen sprokkelen. Ik heb me nog maar eens een dagje rondgeleid in het centrum want buiten wat tours kun je er verder niet zoveel doen. Strand had ik niet zoveel zin in maar ik vond het wel prima. En ineens was daar Albert die mij vertelde dat de volgende dag de tour doorging. Volcano Boarding op Cerro Negro. Eigenlijk wilde ik de volgende dag pleite maar ja, ik heb mijn schema maar gewoon aangepast. Dan maar eerst de tour 's ochtends en 's middags rond 14 uur door naar Granada.
De tour was echt super gaaf. Door het Nicaraguaanse binnenland gereden met een busje naar de berg. Daar aangekomen de spullen bij elkaar geraapt en in zo'n 45 minuten met de groep naar boven gelopen. Schitterend uitzicht met vele kleuren in het landschap. Cerro Negro is zwart (Negro), aan de achterkant een open vulkaan met geelsteen, omringd door bomen volop in bloei en dor gras. Awesome...WAUW!
Toen in ons pakkie gehesen en met een board de 500 meter hoge berg afgegleden. Super fun! Met flinke snelheid ben ik naar beneden gegaan, zo'n 50 km/h heb ik wel gehaald. Maar er kunnen makkelijk snelheden van 75 km/h gehaald worden, ik deed wat rustiger aan... Tijdens de tour vertelde de guide dat de vulkaan tour die avond ook door zou gaan, zeker weten! Change of plans!!!! Ik ga mee! YES!
Telica Twilight was de 2e tour die dag en begon ongeveer een uur na terugkomst van de 1e tour. Snel weer in het hostel inchecken, lunch halen + benodigdheden voor de tour en batterij opladen van de camera want die was bijna leeg. Ik moet natuurlijk wel de lava fotograferen en de zonsondergang enzo....
Met totaal 13 man op tour geweest en het was echt gaaf. De rit erheen was veel geschud want je gaat met een 4-WD over paden waar de boomstronken flink boven het pad uitkomen maar dit maakte het avontuur extra mooi en groter. Boven aangekomen hebben we het laatste stuk natuurlijk moeten lopen (anders is er ook geen moer aan). Op naar de krater met een super zonsondergang. Helaas iets wat bewolkt, maar toch erg mooi. Daarna doorgewandeld naar de top van de krater om lava te zien. Met mijn statief ben ik eens goed te werk gegaan en heb er best wel wat moois van kunnen maken. Kan beter maar ik ben niet ontevreden. Hierna zijn we weer naar beneden gelopen en met de auto's teruggegaan naar het hostel. Hele mooie tour, aanrader.
Nog 1,5 dag te gaan na aankomst de volgende dag in Granada, HET vakantie spotje van Nicaragua door de fantastische Cathedral (het pareltje van Granada) die eindeloos vaak gefotografeerd wordt. Ik deed daar natuurlijk met hart en ziel aan mee en heb ook best wel wat ervan kunnen maken. De tijd die ik hier heb besteed ben ik lekker gaan rondwandelen, heb ik genoten van de rust en het heerlijke Nicaraguaanse leven wat je ontstressed van zaken die zich hier in Nederland afspelen. Granada is inderdaad een mooi hoogtepunt en een super afsluiting voor deze vakantie.
Ik wil bij deze iedereen super bedanken voor het volgen van de verhalen. Ik ben voorlopig nog niet klaar met reizen en mijn volgende 'ding' is alweer geboekt. 20 mei vertrek ik voor 11 dagen naar 'THE BIG APPLE' New York! Ik zal tegen die tijd weer nieuwe blogs schrijven. See ya @ the States!
Hasta luego
PS, alleen voor de formaliteit staat er dat dit verhaal vanuit Granada komt. Ik ben ondertussen sinds 8 feb weer veilig op nederlandse bodem. Nu komt er ook een nicaraguaanse vlag op deze site te staan...vandaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
